Fizykoterapia
W Pracowni Fizykoterapii odpłatnie wykonywane są następujące zabiegi:
- Elektroterapia:
- Prądy diadynamiczne - dzielą się na kilka rodzajów, różniących się częstotliwością i natężeniem komponentu prądu zmiennego. Zależnie od potrzeb pacjent może dzięki temu uzyskać różnorodne korzyści – poprawę ukrwienia i odżywienia tkanek, wzrost lub zmniejszenie napięcia mięśniowego, szybsze wchłanianie obrzęków.
- Prądy traeberta - działają silnie bodźcowo, powodują efekt przeciwbólowy, przekrwienny i rozluźniający.
- Prądy tensa - jest to metoda objawowego leczenia ostrych oraz przewlekłych stanów bólowych za pomocą prądów niskiej częstotliwości. Elektryczna stymulacja układu nerwowego na różnych jego poziomach (obwodowym, rdzeniowym i ośrodkowym) powoduje zagłuszenie sygnałów bólowych i uwolnienie pacjenta od uciążliwych dolegliwości.
- Prądy interferencyjne - są to prądy średniej częstotliwości modulowane w amplitudzie z małą częstotliwością. Prądy interferencyjne, których częstotliwość zmienia się rytmicznie, działają na skurcze mięśni szkieletowych, pobudzają mięśnie do skurczu (co usprawnia krążenie obwodowe), wywołują efekt przeciwbólowy, usprawniają procesy odżywcze tkanek i ich metabolizm.
- Prądy kotza - zabieg ten polega na precyzyjnym wywołaniu skurczów głębiej położonych włókien mięśniowych przez działanie prądem o średniej częstotliwości 2500 Hz, zmodulowanej do częstotliwości niskiej 50Hz. Wyzwalają one silny skurcz mięśnia lub grupy mięśni poprzez aktywację grubych zstępujących włókien nerwowych oraz dzięki zablokowaniu cienkich wstępujących włókien nerwowych; mają działanie przeciwbólowe w obszarze stymulacji.
- Elektrostymulacja - wykorzystywany jest tu prąd stały impulsowy (płynący z przerwami). Cel zabiegu to pobudzenie mięśni do skurczu. Wykonuje się elektrostymulację mięśni porażonych (z uszkodzonymi nerwami doprowadzającymi impulsy) jako substytut naturalnych pobudzeń oraz zdrowych w celu wzmocnienia ich lub poprawy krążenia obwodowego.
- Galwanizacja - jest to zabieg elektroleczniczy, polegający na przepływie prądu stałego w ciele pacjenta pomiędzy dwoma elektrodami. Prąd stały podczas przepływu nie zmienia kierunku i natężenia.
- Ultradźwięki - podczas zabiegu wykorzystywane są drgania mechaniczne o częstotliwości 800 − 24 000 kHz. Efektem działania ultradźwięków na tkanki jest działanie mechaniczne zwane „mikromasażem”, które spowodowane jest wahaniem ciśnień wywołanych przebiegiem fali dźwiękowej. Istotną składową ich działania jest wpływ na biochemię tkanek, co prowadzi do ich lepszego utleniania. Zjawiska występujące w tkankach ludzkich poddanych działaniu ultradźwięków są bardzo różne w zależności od miejsca ich stosowania.
- Jonoforeza - polega na wprowadzeniu do chorego miejsca lekarstwa dzięki przepływowi prądu o stałym natężeniu. Jest skuteczna przy bólach stawów, kręgosłupa, nerwobólach, stanach zapalnych. Zaletą tej formy fizykoterapii jest fakt, że jest ona bezbolesna.
- Fonoforeza - jest to zabieg ultradźwiękowy, podczas którego wprowadza się do tkanek środki farmakologiczne (żele, maści, kremy o działaniu przeciwbólowym, przeciwzapalnym itd.) Ultradźwięki to drgania mechaniczne o częstotliwości wyższej niż 20 kHz. W wyniku przejścia fali ultradźwiękowej do tkanek, dochodzi do powstawania w nich ciepła oraz do zjawiska określanego mikromasażem.
- Magnetoterapia - to skuteczna metoda leczenia pulsującym polem magnetycznym niskiej częstotliwości. W przeciwieństwie do metod konwencjonalnych fizykoterapii, umożliwia ona głębokie, a nie wyłącznie powierzchniowe oddziaływanie na organizm. Co więcej, jest to praktycznie jedyna metoda wskazana i zalecana do stosowania przy stanach zapalnych. Terapia polem magnetycznym jest bezpieczna i może stanowić samodzielną metodę lub mieć istotne znaczenie w procesie kompleksowego leczenia.
- Światłolecznictwo - jest formą fizykoterapii wykorzystującą pewien zakres promieniowania elektromagnetycznego. Najwcześniejsze obserwacje dotyczące walorów leczniczych światła zawdzięczamy helioterapii, czyli wykorzystaniu w terapii promieni słońca.
- Naświetlanie promieniami IR - promieniowanie podczerwone w zetknięciu ze skórą człowieka ulega w pewnym odsetku odbiciu, a pozostała energia przenika w głąb tkanek. Zdolność przenikania w głąb jest zależna od długości fali. Im większa długość fali podczerwonej, tym przenikanie mniejsze. Naświetlanie promieniami podczerwonymi znacznych powierzchni ciała wywołuje odczyn ogólny, który wynika z dążenia organizmu do utrzymania homeostazy cieplnej.
- Naświetlanie promieniami UV - Wskazań do stosowania promieni UV jest bardzo wiele. Ze względu na swoje właściwości bakteriobójcze, pigmentacyjne , istotny udział w wytwarzaniu związków histaminowych oraz witaminy D szczególnie polecane są w: krzywicy, chorobach skory (jak łuszczyca, trądzik pospolity, owrzodzenia troficzne, trudno gojące się rany, odleżyny), zmianach zwyrodnieniowych dużych stawów. Promieni UV NIE wolno stosować w przypadku występowania nowotworów złośliwych, czynnej gruźlicy płuc, stanach nadwrażliwości na promienie UV, stanach gorączkowych, skłonności do krwawień z przewodu pokarmowego (np. wrzody żołądka i dwunastnicy), znaczne nadciśnienie i miażdżyca, niewydolność krążenia, padaczka, podczas przyjmowania antybiotyków i innych leków zwiększających wrażliwość na promienie UV.
- Laseroterapia - biostymulacją laserową nazywamy reakcję tkanek na naświetlanie słabą wiązką laserową o długości fali świetlnej od 630 do 1100 nanometrów (nm), co odpowiada barwom od jaskrawej czerwieni (633 nm) do tzw. bliskiej, choć już niewidzialnej, podczerwieni (1100 nm). W tym właśnie przedziale absorbcja wody i barwników zawartych w tkankach jest najmniejsza, co umożliwia głębokie (nawet do 6 cm) wnikanie światła do wnętrza organizmu i tym samym pozwala uzyskać pożądany efekt terapeutyczny.
